Συντήρηση και επιτήρηση

Οι συντηρήσεις εγκαταστάσεων αερίων καυσίμων διέπονται από σειρά νομοθετημάτων, με πιο χαρακτηριστικό τους εκάστοτε κανονισμούς και το ΦΕΚ 2654β/9-11-2011. Συγχρόνως όμως αποτελεί αντικείμενο της κωδικοποίησης της ασφάλειας εργασίας καθώς η κατανάλωση του φυσικού αερίου συχνά γίνεται σε επαγγελματικούς χώρους.

 

Η συντήρηση και η παρακολούθηση μιας εγκατάστασης φυσικού αερίου είναι κρίσιμης σημασίας. Όταν μια ορθώς κατασκευασμένη εγκατάσταση,  παραμένει ασυντήρηση,

αποτελεί πλέον μια επισφαλής εγκατάσταση καθώς βασικά συστήματα ασφαλείας της δεν έχουν ελεγχθεί ότι λειτουργούν καλώς.

 

Συνεπώς επιβάλλεται τόσο η ετήσια συντήρηση όσο και ο τετραετής επανέλεγχος στεγανότητας του δικτύου στις εγκαταστάσεις φυσικού αερίου.

Αρκετές παραλείψεις και πρωτοτυπίες όπως ενδεικτικά, οι ακόλουθες έχουν επιτρέψει τη δημιουργία ανεξέλεγκτων καταστάσεων ως προς την ποιότητα και την ασφάλεια

των εγκαταστάσεων φυσικού αερίου στην χώρα μας:

 

1. Μη ύπαρξη φορέα ή  θεσμοθετημένης αδιάβλητης και αντικειμενικής  διαδικασίας αντίστοιχης με την έκδοση ενεργειακών πιστοποιητικών που θα εξασφαλίζει

τον εκάστοτε καταναλωτή για την ασφάλεια της εγκατάστασης του. Ο έλεγχος από τις τοπικές εταιρείες αερίου συχνά αποτελεί μια διαβλητή διαδικασία καθώς

ο έλεγχος των εγκαταστάσεων δεν είναι η βασική δραστηριότητα αυτών.

 

Γενικά ουσιαστικός ελεγκτικός μηχανισμός δεν υφίσταται πέρα από τους ελέγχους του επιβλέποντα μηχανικού και του εγκαταστάτη στις εγκαταστάσεις αερίων καυσίμων. 

Συνήθως οι εταιρείες παροχής αερίου εξασφαλίζονται με συνοπτικούς και οπτικούς ελέγχους (παρά τη δυνατότητα διενέργειας ελέγχων κατά την κατασκευή).

 

2. Ο έντονος ανταγωνισμός, η ουσιαστική έλλειψη κυρώσεων σε περιπτώσεις κακοτεχνίας και η ανυπαρξία κοινών κανόνων ποιότητας έχει οδηγήσει σε μειωμένη ποιότητα παρεχόμεων υπηρεσιών.

 

3. Ελλειπής εκπαίδευση. Όσο δεν υπάρχουν πρόστιμα και κυρώσεις και δεν υπάρχει ουσιαστική κατάρτιση κατάσταση θα παραμένει σε ένα χαμηλό τεχνικό επίπεδο που θα επιτρέπει τον κάθε τυχόντα να "γίνεται ειδικός στο φυσικό αέριο".

 

4. Έλλειψη εξειδικευμένης τεχνικής κατάρτισης και πιστοποίησης σε ειδικά θέματα όπως σχετικά με τις διατάξεις απαγωγής (καπναγωγοί και καπνοδόχοι).

 

5. Περιορισμένη πρωτοβουλία ελέγχων εγκαταστάσεων από τις τοπικές εταιρείες αερίου.

Αυτή η περιορισμένη πρωτοβουλία συνδυάζεται από την παγκόσμια ελληνική πρωτοτυπία να γίνονται κατασκευές εσωτερικών εγκαταστάσεων πριν εκπονηθούν οι σχετικές μελέτες, επί σειρά πολλών ετών.